Het is het vervolg op haar bestsellerdebuut, The Lido.
Schrijver Libby Page onthult aan Woman&Home hoe ze overal om haar heen inspiratie bleef vinden voor de oprechte plot en personages van haar nieuwe boek, The 24 Hour Café.
Het doorbraakdebuut van Libby Page, The Lido, was een van de must-reads voor de zomer van 2019 en meteen een bestseller. Het resoneerde met veel vrouwen, en als gevolg daarvan werd het een van die boekenclub boek aanbevelingen die gretig werden besproken tussen vrienden en collega's. De focus op gemeenschap en vriendschap die The Lido zo geliefd maakten, volgt Libby's nieuwe boek, The 24 Hour Café - over een café dat nooit slaapt.
We praten met Libby Page over haar nieuwe boek en leven sinds ze een bestsellerauteur is geworden...
Libby Pagina Q&A
Wat was het centrale thema waar je je op richtte met The 24 Hour Café?
Ik wilde schrijven over vriendschap. Hannah en Mona zijn de twee hoofdpersonages in dit boek en het kan bijna lezen als een liefdesverhaal. Romantische liefde is geweldig, maar het is maar één soort liefde. Films en boeken draaien hier veel om. Ik heb het geluk dat ik een romantische relatie heb, maar ik heb ook al deze vriendschappen die eigenlijk net zo rijk en zinvol zijn.
Mijn Ierse stiefvader heeft een ‘pubvriend’. Het is misschien geen vriend aan wie je je donkerste geheimen zou vertellen, maar dat betekent niet dat ze niet speciaal voor je zijn. Het is nog steeds iemand met wie je graag tijd doorbrengt. Niet alle vrienden hoeven hetzelfde doel in je leven te dienen.
Vind je vriendschap en romantische liefde even belangrijk?
ijsbeer cake pan
Er kan te veel druk zijn op wat onze romantische partners voor ons zouden moeten zijn. Toen ik mijn verloofde ontmoette, had ik het idee dat hij mijn alles zou moeten zijn, maar je hebt natuurlijk ook je vrouwelijke vrienden nodig. Ik kan uren met ze praten op een manier die ik niet kan met mijn partner Bruno. Hij is geweldig, maar hij wil de dingen niet analyseren zoals mijn vrienden en ik. Sommige van mijn vrienden ken ik al sinds ik jong was, en we hebben ervaringen gedeeld die ik met anderen niet zal hebben. Ze zijn een grote steun voor mij.
Waarom koos je juist een café als decor voor je nieuwe boek?
Toen ik de setting voor The 24 Hour Café overwoog, moest ik ergens aan denken met de potentie voor veel verhalen. Dat was toen ik op het station Liverpool Street kwam - een groot station met kantoren in de buurt, Shoreditch voor veel mensen die een avondje uit gaan, en de Stanstead Airport Express, zodat mensen constant vertrekken en aankomen.
Een van de dingen die ik fascinerend vind aan het leven in een stad, is dat ons leven tegen zoveel andere mensen opbotst. Misschien zit je in een trein naast iemand die een soortgelijke ervaring heeft gehad als jij, of heb je een connectie met iemand waarvan je je niet bewust bent. Een café leek de perfecte omgeving om over die verhalen te praten.
Hoe informeert of inspireert het leven in een stad je schrijven?
Wonen in een stad is fascinerend. Ik ben opgegroeid op het platteland, waar ik van hield, maar ik vind Londen zo rijk. Ik stel mezelf vaak vragen als: 'Waarom zit die persoon om 2 uur 's nachts alleen in een café?' Dat zegt veel over hun leven. Dit boek was een goede gelegenheid om niet alleen te praten over Hannah en Mona en wat er met hen aan de hand is, maar ook over al die andere mensen die komen en gaan.
Wat voor invloed heeft het tijdsbestek van 24 uur op de manier waarop je schreef?
Er was veel montage - meer dan The Lido. Het boek dat ik oorspronkelijk heb geschreven, is heel anders dan het bewerkte boek. Er waren zoveel verhalen om door te gaan terwijl je nog steeds empathie opbouwde voor de personages, maar zoals in het echte leven - sommige mensen komen en sommige gaan. Je kunt een seismisch moment met een persoon meemaken en dat is alles, terwijl andere ervaringen ongetwijfeld rijker zullen zijn en meer van je leven in beslag zullen nemen.
Welke technieken heb je gebruikt om je te helpen alles te plannen?
Ik had een groot prikbord met elk uur erop. Ik moest toen kiezen wie er in elk van die uren te zien was. Door de verhalen naast elkaar te plaatsen, lees je niet alleen constant over trieste gebeurtenissen en ervaringen; er is ook veel vreugde. De realiteit van het leven is dat er licht en schaduw is.
Wat vind je ervan om gecategoriseerd te worden als een 'verlichte' schrijver?
Uplit bestond niet als categorie toen ik The Lido aan het schrijven was. Ik hou echter wel van het idee van verheffende literatuur, omdat ik altijd een optimist ben geweest. Maar dat betekent niet dat er geen momenten van ongeluk zijn. We leggen veel nadruk op tragedie, maar als ik over straat loop, zie ik ook zoveel vriendelijke daden.
Onlangs was ik aan het rijden en verdwaalde. Als nerveuze chauffeur voelde ik een paniekaanval opkomen. Ik stopte, ging aan de kant van de weg zitten en snikte. Een dame die haar hond uitliet stopte en ging bij mij zitten.
afslankwereld Thaise garnalencurry
Ze troostte me en vertelde me dat ze soms paniekerig werd tijdens het rijden en dat ik dapper was om het zelfs maar te doen. Ik wist niet wie deze vrouw was, maar ik denk nog steeds aan hoe mooi ze was. Dat is soms alles.
WINKEL NU: £ 12,99, The 24 Hour Cafe, Amazon
Vind je inspiratie bij de mensen om je heen?
Ik ben gefascineerd door de verhalen van anderen. Hoewel mijn personages fictief zijn, zijn er incidenten in mijn eigen leven en anderen waar ik uit put. Ik heb veel empathie voor mensen - soms te veel, maar ik merk dat het schrijven en filteren van deze verhalen door mijn personages betekent dat ik niet bij deze problemen blijf stilstaan als mijn eigen.
Had je ooit gedacht dat je debuut, The Lido, net zo succesvol zou zijn als het was?
Ik was zo verrast door het succes ervan en ik heb altijd verhalen geschreven, dus toen ik aan The Lido werkte, dacht ik niet echt na over het eindresultaat.
Toen ik het aan het schrijven was, waren er veel punten waarop ik dacht: 'Oké, ik denk niet dat dit het is en ik moet het misschien op de plank laten liggen', dus toen het werd gepubliceerd, voelde ik me nog steeds zelfkritisch. Alles wat je maakt, denk je altijd dat je het beter kunt doen, dus ik was erg blij toen ik me realiseerde dat het zo goed deed.
Welke gedenkwaardige reacties op uw succes heeft u ervaren?
Mijn buren zagen me in een krant, dus sneden ze mijn gezicht uit in de vorm van een hart en spelden het aan mijn deur! Dit doet me lachen. Ik was onlangs gekozen als ‘auteur om naar te kijken’, wat best bijzonder was. Ik vond het zo'n lief ding om te doen. Er zijn aardige mensen - je moet alleen je ogen open houden.