Een oma die verwacht haar eigen leven te leiden, zal het misschien niet zo gemakkelijk vinden, zegt bestsellerauteur en liefhebbende oma Marika Cobbold
'> Marika Cobbold is schrijfster en bestsellerauteur, die acht fictieromans heeft geschreven. Haar korte verhalen en journalistiek zijn ook verschenen in kranten en tijdschriften in het Verenigd Koninkrijk en Zweden. Nu een verdwaasde oma, onderzoekt ze hier de rol van een grootmoeder in de huidige samenleving, en waarom ze vastbesloten is om zich te scharen tegen de stereotypen... Marika Cobbold is een schrijver en bestsellerauteur, die acht fictieromans heeft geschreven. Haar korte verhalen en journalistiek zijn ook verschenen in kranten en tijdschriften in het Verenigd Koninkrijk en Zweden.
Nu een verdwaasde oma, onderzoekt ze hier de rol van een grootmoeder in de huidige samenleving, en waarom ze vastbesloten is om zich te scharen achter de stereotypen...
hoe je een chocolate chip cake maakt
Na de werkende moeder komt schuldgevoel... Oma schuldgevoel
Ik was opgewonden toen mijn dochter me vertelde dat ze haar eerste kind verwachtte, opgewonden over het idee om deze gloednieuwe kleine persoon te leren kennen. We dronken champagne. Nou, dat deed ik. Toen zei mijn schoonzoon: 'Hallo oma.'
Wie wat Waar? Ik was er net mee bezig dat mijn dochter moeder werd, en nu dit. We worden aangemoedigd om ons af te vragen of we klaar zijn voor het ouderschap. Maar niemand vraagt ooit of je er klaar voor bent om grootouder te worden.
Kleinkinderen, zo luidt het Zweedse gezegde, zijn 'het toetje van het leven'. En wie houdt er niet van een toetje, vooral een die andere mensen alleen maar dikker maakt? Maar wat als je nog steeds bezig bent je een weg door het hoofdgerecht te knabbelen?
recept voor bananen- en walnotenbrood
Oma, Oma, Oma, Nanna, Nan, zoveel namen, zoveel verwachtingen. We zien haar op tv, roze van wang, zilver van haar, scharrelen, niet werken, scharrelen, in haar tuin, of haar nieuwe uitvaartplan bespreken met de buurvrouw, die overigens een bijbaantje heeft in de reclame voor trapliften.
Ze kookt en bakt en, als van de jongere variant, gaat ze wandelen in de natuur en vliegers, maar eigenlijk, volgens de voice-over van opa, wiens enige taak het uitdelen van wat Werther's Originals-snoepjes is: 'Ze is nooit gelukkiger dan wanneer op de kleinkinderen passen.” En net als ze denkt dat ze haar voeten omhoog kan leggen en het rustig aan kan doen, wordt ze, soms letterlijk, voor een massaal publiek weggereden door een kleinkind in de hoop Simon Cowell een traan te laten krijgen.
(Afbeelding tegoed: GETTY) Dit waren grote orthopedisch correcte schoenen om in te stappen.
Behulpzame vrienden stelden voor dat ik naar mijn eigen grootmoeder kijk als een rolmodel. Ik hield van mijn oma. Ik heb veel van haar gezien. De meeste weken lunchten we op zondag met haar en mijn grootvader en in de zomers woonden we naast elkaar. Hun leidende principe was eenvoudig: vraag niet wat wij voor onze kleinkinderen kunnen doen, maar wat zij voor ons kunnen doen.
Vervolgens deden mijn broer en ik boodschappen, en af en toe werden we afgespoten, aangekleed en aan hun vrienden getoond. In ruil daarvoor kregen we driegangenmaaltijden zonder te roeren, leerden we alleen praten als er tegen hen werd gesproken, en zaten we stil en luisterden we naar het praten van de volwassenen, wat niet zo erg was omdat ze meestal kleurrijke levens hadden geleid. Mijn grootmoeder was een briljante pianiste en we luisterden graag naar haar spel. Als er oppas nodig was, stuurde ze graag Annie, haar kokkin.
Mijn eigen moeder kwam dichter bij het huidige grootmoederse ideaal, maar er was nog een weg te gaan. Ze was dol op haar kleinkinderen en geliefd zijn is het beste wat een kind kan overkomen. Ze paste op en, zolang ze hulp had, zorgde ze voor hen als we weggingen, maar haar grootoudertechnieken waren vrij gelijkaardig aan die van haar ouders, dat wil zeggen, haar kleine beschuldigingen vertellen dat 'alleen saaie mensen zich vervelen' terwijl ze achterover leunde bank, een boek in de ene hand en een sigaret in de andere. De kinderen van vandaag zouden Childline sneller gebruiken dan u uw sigaret zou kunnen uitdoven.
Tegenwoordig zorgt een goede grootouder voor kinderopvang. Maar wanneer? Hoe zou ik, tussen het schrijven van boeken en het runnen van een huis en het uitlaten van mijn hond en, mag ik het zeggen, een sociaal leven hebben, de tijd en inderdaad de energie vinden?
'Zoals zoveel vrouwen had ik last van schuldgevoelens als werkende moeder. Zou ik nu aansprakelijk zijn voor schuld van werkende grootmoeder?'
De samenleving in het algemeen en de media in het bijzonder houden van een hokje. Als je kleinkinderen hebt, is die van jou een gegeven. Als je wordt overreden door een bus, kun je er zeker van zijn dat de kop in je plaatselijke krant niet zal zeggen kernfysicus, vrachtwagenchauffeur of wat je je leven lang hebt geloofd dat je bent, maar grootmoeder. Oma zijn is een geschenk, een stukje geluk dat op je schoot valt. Wat het niet is, is een one-size-fits-all van wie je bent.
appel cupcake recept
Mijn kleinkinderen zijn het beste wat me ooit is overkomen. Ik zou graag voor die bus voor ze springen. Pas als ik dat doe, maak het: Auteur overreden door bus.
In On Hampstead Heath ontmoeten we Thorn Marsh, een journalist bij een Londense krant die meer toegewijd is aan haar werk dan ooit aan haar ex-man. Maar wanneer Thorn tijdens een herschikking op het werk wanhopig een goednieuwsverhaal voor de krant verzint, gaat ze op zoek naar de waarheid achter haar creatie...
'> Marika's nieuwste roman, On Hampstead Heath, is nu uit, uitgegeven door Arcadia Books. In On Hampstead Heath ontmoeten we Thorn Marsh, een journalist bij een Londense krant die meer toegewijd is aan haar werk dan ooit aan haar ex-man. Maar wanneer Thorn tijdens een herschikking op het werk wanhopig een goednieuwsverhaal voor de krant verzint, gaat ze op zoek naar de waarheid achter haar creatie... Marika's nieuwste roman, On Hampstead Heath, is nu uit, uitgegeven door Arcadia Books.
In On Hampstead Heath ontmoeten we Thorn Marsh, een journalist bij een Londense krant die meer toegewijd is aan haar werk dan ooit aan haar ex-man. Maar wanneer Thorn tijdens een herschikking op het werk wanhopig een goednieuwsverhaal voor de krant verzint, gaat ze op zoek naar de waarheid achter haar creatie...